Basic HTML Version
43
sumy w zamian za reklamę. Stąd też różne środowiska wywierały presję na powiększenie
imprezy. I tak przed turniejem we Włoszech w 1980 roku UEFA postanowiła rozszerzyć
turniej finałowy do 8 drużyn. W turnieju finałowym ośmiu finalistów podzielono na dwie
grupy, w których rozgrywając mecze „każdy z każdym” wyłaniano finalistów oraz uczestników
walki o III miejsce. Następną ważną zmianą było zwolnienie gospodarza turnieju z obowiązku
rozgrywania eliminacji.
Kolejna rozbudowa rozgrywek nastąpiła w roku 1996. Decyzją UEFA liczbę uczestników
zwiększono do 16, co uzasadnione było rozpadem Czechosłowacji, Jugosławii, ZSRR a także
rosnącą rangą mistrzostw. Organizatorem mistrzostw była Anglia i odbyły się one pod hasłem
„futbol w domu”. Turniej odniósł duży sukces, a organizatorzy dali do dyspozycji drużyn
nowoczesne, zmodernizowane stadiony. Zwycięzcą turnieju została reprezentacja Niemiec.
Kolejne novum w organizacji mistrzostw Europy wprowadzono w roku 2000.
W przeciwieństwie do dotychczasowej tradycji organizację mistrzostw powierzono dwóm
krajom: Belgii i Holandii. Poziom sportowy mistrzostw był wysoki, ale średnia frekwencja na
meczach nie była duża. Mistrzostwa wygrała drużyna Włoch pokonując w finale drużynę
Niemiec.
Tabela 1. Wyniki turniejów finałowych o mistrzostwo Europy w piłce nożnej w latach 1960-2008
Rok
Gospodarz
mistrzostw
Liczba
drużyn
1 miejsce
2 miejsce
3 miejsce
Średnia
frekwencja
1960
Francja
4
ZSRR
Jugosławia
Czechosłowacja
20.000
1964
Hiszpania
4
Hiszpania
ZSRR
Węgry
47.000
1968
Włochy
4
Włochy
Jugosławia
Anglia
61.000
1972
Belgia
4
RFN
ZSRR
Belgia
30.000
1976
Jugosławia
4
Czechosł.
RFN
Holandia
39.000
1980
Włochy
8
RFN
Belgia
Czechosłowacja
25.000
1984
Francja
8
Francja
Hiszpania
Portugalia, Dania
34.500