Basic HTML Version
19
choć zapewne jeszcze bardziej pasowałaby kategoria, której on nie wydzielił, a więc turystyka
eventowa w powszechnej kulturze masowej, jednakże można się jej doszukiwać w turystyce
miejskiej. Można także zastanawiać się nad włączeniem turystyki religijnej i pielgrzymkowej.
Wracając do pierwotnego podziału turystyki poznawczej, drugą podgrupą ważną z punktu
widzenia realizowanego tematu wydaje się
turystyka festiwalowa
.
Turystyka festiwalowa to podróże, których celem jest udział uczestników w specjalnie
inscenizowanych imprezach o charakterze kulturowym, mającym ograniczony czas trwania
i przyciągających turystów. Najważniejsze jest tutaj znaczenie wydarzenia kulturalnego,
specjalnie zainscenizowanego, ograniczonego w czasie oraz charakteryzującego się
przyciąganiem turystów. Jeśli owymi wydarzeniami są imprezy kultury wysokiej
(jak wyodrębniał je Rohrscheidt), to podróże, których są celem można zaliczyć ściśle do
turystyki kulturowej. Takimi imprezami mogą być np. festiwale muzyki klasycznej, festiwale
teatralne, operowe, wystawy czasowe. Charakterystyczną cechą wydarzeń kulturalnych jest ich
zamierzona monotematyczność. Głównemu tematowi podporządkowany jest cały program
wydarzenia. W związku z tym zakres podróży mającej na celu uczestnictwo w tym wydarzeniu
uzyskuje jednolity charakter. Co prawda istnieją odstępstwa od tej reguły, jakimi są podróże
typu „incentive”, z wydarzeniem kulturalnym jako kulminacją wycieczki, jednak są one
osobną gałęzią przemysłu spotkań. Festiwale są popularne i stanowią silny czynnik
przyciągania, ze względu na swoją nadzwyczajność, która decyduje o ich wysokiej
atrakcyjności dla turystów. Kolejną charakterystyczną cechą turystyki festiwalowej jest brak
elastyczności terminów oraz brak możliwości dopasowania programów wycieczki do
indywidualnych potrzeb turysty. Wynika to z ograniczonego czasu trwania imprezy oraz ze
sztywności jej programu.
Warto wspomnieć, że turystykę wielkich imprez dotknął proces pewnego rodzaju ewolucji.
W latach siedemdziesiątych XX wieku większość wielkich wydarzeń kulturalnych, będących
atrakcjami turystyki kulturowej, stanowiły tradycyjne wydarzenia teatralne lub tego typu
festiwale, w latach dziewięćdziesiątych popularne stały się wydarzenia muzyczne, a obecnie
największą rolę odgrywają muzyczne imprezy na otwartym powietrzu („open air events”).