Basic HTML Version
62
W maju 2005 roku, spośród 12 polskich miast aspirujących do organizacji meczów podczas
turnieju finałowego, wybrano szczęść głównych, tj. Chorzów, Gdańsk, Kraków, Poznań,
Warszawa i Wrocław, oraz dwa ośrodki rezerwowe: Bydgoszcz i Szczecin.
Dalsze wymagania UEFA w sprawie organizacji ME w 2012 roku wiązały się ze złożeniem do
21 lipca 2005 roku stosownej dokumentacji. Terminu dotrzymały oprócz Polski i Ukrainy
jedynie: wspólnie Chorwacja i Węgry oraz samodzielnie Włochy, Grecja i Turcja.
8 listopada 2005 roku obradujący na Malcie Komitet Wykonawczy UEFA zdecydował, że do
finałowej fazy rywalizacji o organizację piłkarskich Mistrzostw Europy w 2012 roku przeszły
wspólne propozycje Polski i Ukrainy oraz Chorwacji i Węgier, a także samodzielna Włoch.
W głosowaniu członków Komitetu wykonawczego kandydatury Turcji i Grecji otrzymały
najmniejsze poparcie (odpowiednio sześć i dwa głosy) przez co zostały automatycznie
odrzucone. Największą liczbę głosów zdobyła kandydatura Włoch (jedenaście głosów),
następnie wspólna oferta Chorwacji i Węgier (dziewięć głosów) oraz Polski i Ukrainy (siedem
głosów).
Rozpoczęły się działania finalistów przekonywujące UEFA do swojej kandydatury. Delegaci
UEFA przeprowadzili wizytację mającą na celu określenie stopnia przygotowań
poszczególnych państw (miast ewentualnych gospodarzy) do przeprowadzenia turnieju
finałowego. Między innymi we wrześniu 2006 roku przebywała w Polsce i na Ukrainie
delegacja UEFA, która wizytowała miasta zgłoszone do organizacji meczów ME.
Pierwotnie decyzja o wyborze gospodarza Mistrzostw Europy w 2012 roku miała zapaść
w grudniu 2006 roku, jednak w październiku Komitet Wykonawczy UEFA postanowił
przesunąć ją na kwiecień 2007. Zwłokę w podjęciu decyzji tłumaczono chęcią wydłużenia
kandydatom czasu na przygotowanie oferty. Ostateczna decyzja zapadła 18 kwietnia na
ceremonii w Cardiff. Projekt Polski i Ukrainy otrzymał poparcie ośmiu spośród dwunastu
głosujących delegatów, przesądzając, że gospodarzem Mistrzostw Europy UEFA EURO 2012
została Polska i Ukraina. Pozostałe cztery głosy przypadły Włochom, a wspólnej kandydatury
Chorwacji i Węgier nie poparł żaden z głosujących. Polska stanęła więc przed bardzo trudnym